‘In den beginne was er … the blues!’ De blues, de blauwdruk die quasi elk muziekgenre een gezicht en identiteit gaf. Zonder de blues geen rhythm-and-blues, geen rock-‘n-roll, geen pop, geen funk, geen hiphop. Boogie Boy (Paul Ambach voor de burgerlijke stand) kan erover meespreken. Zijn grootvader was contrabassist in een Poolse klezmerband, die met stevige melodieën het publiek diep wisten te ontroeren. Zijn close encounters met de godfathers van de blues staan in zijn geheugen gegrift. John Lee Hooker. Muddy Waters. BB King, Bilie Holiday, Louis Armstrong, en vele anderen. De grootmeesters van het genre, the backbone of the blues shouters, meesterlijke muzikanten. Hun werk en hun verpletterende oeuvre spreken boekdelen. Tot op de dag van vandaag resoneert hun invloed, en komen hun klanken, ideeën, licks and tricks terug in het werk van andere musici. Denk maar aan Santana, Eric Clapton, Van Morrison, Peter Green, Joe Cocker, Aretha Franklin, Ray Charles, en Tina Turner. Zelfs ‘The Way You Make Me Feel’ van Michael Jackson is pure blues, niet in het minst door de strakke productie van maestro Quincy Jones. Ook op subtielere manieren heeft de blues sporen nagelaten. Zo danken ‘The Rolling Stones’ hun groepsnaam aan ‘Rollin’ Stone’, de klassieker van Muddy Waters.

In deze verwarrende, vreemde tijden van social distancing en bubbels probeert Boogie Boy andermaal te bewijzen dat muziek de zeden verzacht. Het doel: ronkende bluesklanken laten rondzwermen en loslaten op een select publiek. Hij ziet het liever anders, maar het moet vandaag nog even bescheiden voor maximum 400 mensen. Good vibes, good feelin’, het ideale depressiemedicijn. Boogie Boy is on a mission from God. Waar men gaat langs Vlaamse wegen komt men Boogie Boy tegen. In zijn funky valies: Eric Melaerts, Carlo Van Belleghem en N8N. Drie muzikale virtuozen die hun bluessporen reeds ruimschoots verdiend hebben. Boogie speelt piano, zingt, en vertelt over zijn verschillende ontmoetingen, impressies en invloeden. Een zoektocht die verliep via klezmerroots, flirtte met opera, en uiteindelijk uitkwam bij de blues. T-Bone Walker plantte het zaadje, en raakte Boogie Boy tot diep in zijn hart en ziel. Dat gevoel, die passie, die feel wil Boogie nu delen met zijn publiek. Zelfs met een afstand van anderhalve meter zullen de feelgood vibes u overdonderen. Zeg dat Boogie Boy het u gezegd heeft. Het pad van en naar de blues. “Everything comes out in blues music… Joy, Pain, Struggle… Blues is affirmation with elegance. Nothing but the Blues.”